วันจันทร์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2557

Reflective learning log (week 13)

วันนี้เราจะว่ากันด้วยเรื่องของการเขียนจดหมาย ในรูปแบบต่างๆ การเขียนจดหมายนั้น ไม่ใช่การเขียนข้อความถึงใครบางคน ใส่ซอง ติดแสตมป์ แล้วส่งไปรษณีย์ เท่านั้น แต่การเขียนจดหมายนั้นมีหลากหลายรูปแบบมากมาย สิ่งที่ได้เรียนในวันนี้ก็คือการเขียนจดหมายกิจธุระ , จดหมายธุรกิจ , จดหมายเปิดผนึก,และจดหมายราชการ ซึ่งอาจารย์ทำให้ได้เข้าใจและทำให้สามารถแยกแยะออกว่าการเขียนแบบนี้คือจดหมายประเภทไหน
จดหมายส่วนตัว  เป็นจดหมายที่เขียนติดต่อระหว่างบุคคลที่คุ้นเคยกัน  อาจเป็นญาติสนิท  ครู  อาจารย์  เพื่อไต่ถามทุกข์สุขส่วนตัว  เล่าเรื่องราวที่พบเห็นมา  แสดงความเสียใจ  แสดงความยินดี  หรือขอบคุณ  หรือแจ้งกิจธุระบางอย่างที่มีความเกี่ยวข้องกันระหว่างผู้ส่งกับผู้รับ
จดหมายกิจธุระ เป็น จดหมายที่เขียนไปเพื่อติดต่อสื่อสารกันระหว่างบุคคลหรือหน่วยงาน องค์กรต่าง ๆ  เพื่อแจ้งเรื่องการงานหรือเรื่องส่วนตัว  โดยต้องไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจการค้า  จดหมายกิจธุระ  ได้แก่  จดหมายลาป่วย  จดหมายลากิจ  จดหมายขอความร่วมมือหรือขอความช่วยเหลือ  (การขอความอนุเคราะห์)  จากองค์กรหรือหน่วยงานต่างๆ
จดหมายเปิดผนึก เป็นจดหมายประเภทกิจธุระเขียนเผยแพร่ต่อสาธารณะชน สื่อมวลชน ซึ่งส่วนมากได้แก่หนังสือพิมพ์หรือวิทยุกระจายเสียง เผยแพร่สื่ออินเตอร์เน็ต เพื่อลงหรือประกาศข้อความในจดหมายให้ประชาชนทั่วไปทราบ ใจความของจดหมายชนิดนี้มีลักษณะเปิดเผยและเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเสนอแนะ แสดงความรู้สึก แถลงความจริง บอกกล่าว ขอความร่วมมือ ท้วงติง หรือร้องเรียน ข้อควรปฏิบัติหรือความไม่ถูกต้องบางอย่างแก่ทางราชการ ประชาชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง หรือประชาชนทั่วไป
จดหมายธุรกิจ เป็นจดหมายที่ใช้ติดต่อสื่อสารกันในวงการธุรกิจ โดยมีจุดประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่งในการดำเนินธุรกิจระหว่างหน่วยงานหรือบุคคลธรรมดา จดหมายธุรกิจมีความแตกต่างจากจดหมายส่วนตัวบ้างในรูปแบบและการใช้ถ้อยคำภาษา คือ จะใช้เป็นทางการหรือค่อนข้างเป็นทางการ เช่น จดหมายเสนอขายสินค้าหรือบริการ จดหมายติดตามหนี้ จดหมายร้องเรียนเกี่ยวกับข้อผิดพลาดหรือเสียหาย
จดหมายราชการ เป็นจดหมายที่เขียนติดต่อกันระหว่างส่วนราชการต่าง ๆ หรือบุคคลเขียนไปถึงส่วนราชการ  หรือส่วนราชการมีไปถึงส่วนราชการด้วยกันเอง  ตลอดจนส่วนราชการนั้นเขียนจดหมายไปถึงตัวบุคคล  การเขียนจดหมายราชการต้องคำนึงถึงแบบของหนังสือราชการตามระเบียบงานสารบรรณด้วย  ข้อความในหนังสือดังกล่าวถือว่าเป็นหลักฐานทางราชการ  มีสภาพผูกมัดถาวร  ดังนั้นจึงควรเขียนให้กระจ่างและชัดเจน
เมื่อเราสามารถแยกประเภทของการเขียนจดหมายและนำไปปรับใช้ได้อย่างถูกต้องเรา เรายังได้รับความรู้ใหม่ ในเรื่องของการเขียนวันที่ในจดหมายว่าจะต้องเขียนจากกึ่งกลางหน้ากระดาษเป็นต้นไป และจะต้องใช้เลขไทยในการเขียนเท่านั้น และในเนื้อหาข้อความควรมีอย่างน้อย 2-3 ย่อหน้า ซึ่งในย่อหน้าแรกจะกล่าวถึงเหตุที่มีจดหมายไป ย่อหน้าถัดมาจะแจ้งความประสงค์ หรือรายละเอียด ซึ่งในเนื้อความของจดหมายจะมีย่อหน้าเดียวไม่ได้  ทั้งนี้ยังได้รู้ด้วยว่าการเขียนจดหมายธุรกิจแบบสากลได้แก่ การเขียนบล็อก (Full Block Style) ว่าจะมีความแตกต่างจากการเขียนจดหมายทุกประเภท เพราะการเขียนจดหมายประเภทนี้ ต้องเขียนติดริมฝั่งซ้ายของกระดาษ ไม่ว่าจะเป็นวันที่ หรือชื่อที่อยู่ของผู้ส่งก็ตาม
  สุดท้ายอยากจะบอกว่าการเรียนในสัปดาห์นี้เป็นอะไรที่สนุกมากๆ การได้เริ่มต้นสัปดาห์ด้วยเสียงหัวเราะ ทำให้เราอยากเรียนและไม่เคยเบื่อหน่ายกับการเรียนวิชานี้ ขอบคุณอาจารย์ที่ทุ่มเทกับพวกเรานะค่ะ



นางสาว จิราพร โสตแก้ว
รหัส 55113400266 ตอนเรียน E1
                      


วันพฤหัสบดีที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2557

Reflective learning log (week 12)

สวัสดี สัปดาห์ที่ 12 ของการเรียน มาช้ายังดีกว่าไม่มานะคร้า ก่อนอื่นต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ที่มาเขียนบล็อกช้าเหลือเกินนนนน
                สำหรับการเรียนการสอนในสัปดาห์นี้ที่เกือบจะไม่ได้เรียนซะแล้ว ต้องบอกก่อนเลยว่าประทับใจมาก ทั้งๆที่อาจารย์จะติดประชุมแต่อาจารย์ก็ห่วงใยนักศึกษาอย่างพวกเรา และถึงแม้อาจารย์จะมีเวลาสอนเพียงช่วงเวลาสั้นๆแต่ก็ทำให้เราได้รับความรู้เช่นเดิม
   ความรู้ที่ดิฉันได้รับในการเรียนครั้งนี้ คือ เรื่องการเขียนบทกวีนิพนธ์ เช่น ความหมาย ประเภท และเทคนิคต่างๆที่จะทำให้งานเขียนกบทวีนิพนธ์ประเภทต่างๆนั้นให้มีคุณค่าและสวยงามมากยิ่งขึ้น ในการเรียนชั่วโมงนี้อาจารย์ให้แต่งกาพย์ยานี11 เกี่ยวกับวันครู ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่เราเคยเรียนมาแล้ว แต่ก็เป็นงานที่ดิฉันไม่ถนัดเอาซะเลย เมื่อเราต้องทำและได้ลงมือปฏิบัติจริงก็ทำให้เรามีความเข้าใจในเนื้อหา หลักและกฎเกณฑ์การแต่งกลอนให้ไพเราะมากยิ่งขึ้น เช่น การแต่งคำให้คล้องจอง การเล่นคำ ให้มีสัมผัสนอก สัมผัสใน สัมผัสสระ สัมผัสตัวอักษร เป็นต้น


การเรียนการสอนในสัปดาห์นี้ สนุกมากๆแถมยังตระหนักได้ว่าเมื่อเราไปเป็นครูทุกวินาทีมีค่ามากๆในการที่เราจะให้ความรู้แก่นักเรียนของเรา อาจารย์เป็นแบบอย่างที่ดีของหนูค่ะ 


นางสาว จิราพร โสตแก้ว 
รหัส 55113400266 ตอนเรียน E1 
หลักสูตรการประถมศึกษา คณะครุศาสตร์

วันอังคารที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2557

ขอให้ประเทศไทยสงบสุข




                                                ขอให้ประเทศไทยสงบสุข




สยามเมืองยิ้ม เลื่องลือทั่วขนาน เป็นที่ประจักษ์นานาชาติแดนไกล ต่างเชื้อต่างชาติ แต่มารวมกัน เป็นอารยธรรมไทย แผ่นดินไทยนั้นเปรียบดั่งสยามประเทศที่ได้รับขนานนามถึงความเป็นเอกราชสามารถดำรงความเป็นปึกแผ่นของชาติไว้ ไม่ตกเป็นเมืองขึ้นของประเทศใดใด มีความเป็นอิสรภาพ ทั้งดินแดนศักดิ์ศรี สัญชาติ ศาสนา สำคัญยิ่งกว่านั้นคือสายเลือดความเป็นไทยของเหล่าผู้กล้าแห่งบรรพบุรุษเสียสละ พลีชีพเพื่อปกป้องชาติบ้านเมือง หลายครั้งในอดีตสมัยประวัติศาสตร์ต้องมีการทำศึกสงครามเพื่อแย่งชิงการครอบครองดินแดน ประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งที่ถูกรุกรานจากชาติตะวันตกที่เข้ามายึดเขตดินแดนไทย แต่ด้วยพระปรีชาสามารถของบรรพบุรุษที่พรั่งพร้อมด้วยความกล้า และความรักชาติที่สำคัญยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดคือความสามัคคีของคนไทยด้วยกัน ทำให้สามารถดำรงมาซึ่งความเป็นไทยจนถึงปัจจุบันนี้ หากคนไทยแตกแยก จะหันไปทางไหนถ้าไม่พึ่งคนไทยด้วยกัน
“ปรี๊ด ปรี๊ด ปรี๊ดดดด” เสียงนกหวีดดังทั่วกรุง หลากเสียงตะโกนก้องกังวานว่าเป็นเสียงแห่งความแตกแยก ท้องฟ้าที่เคยยิ้มให้กับคนไทยทุกคนบัดนี้ท้องฟ้ากำลังร้องไห้ ผู้คนต่างวิตกกังวลเรื่องความวุ่นวายที่คล้ายสงครามเล็กๆ ซึ่งกำลังเป็นข่าวดังไปทั่วโลก จากเหตุการณ์ความรุนแรงและความไม่สงบที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ ได้สั่นคลอนภาพลักษณ์ของประเทศ ที่เคยได้ชื่อว่าเป็นประเทศท่องเที่ยวและศูนย์กลางธุรกิจ  แม้นว่าในปัจจุบันถนนและผู้คนในกรุงเทพมหานครได้กลับไปใช้ชีวิตปกติ แต่ความไร้เสถียรภาพทางการเมืองที่ต่างก็แก่งแย่งชิงเก้าอี้กันนั้นยังเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปัญหาความขัดแย้งได้พัฒนาไปไกลกว่าความขัดแย้งเรื่อง สีที่เกิดขึ้นระหว่างเสื้อแดงและเสื้อเหลือง ใจคนก็หม่นหมองลงทุกทีเสียงหัวเราะและรอยยิ้มนับวันจะเลือนหายไปจากโลกมนุษย์ สยามที่เคยได้ชื่อว่าเป็นเมืองยิ้มก็จวนจะเหลือแต่ชื่อเต็มที เราจะทำอย่างไรกันเล่าหากคนไทยไม่ยิ้มให้กัน คนไทยไม่รักกัน หันมาฆ่าฟัน ทำร้ายกันเอง  ฉันคิดว่าเมื่อสังคมไทยเราแตกแยก เราจำเป็นจะต้องปลูกจิตสำนึกให้ผู้คนรักแผ่นดินเกิด กตัญญูต่อแผ่นดินอยู่ เคารพต่อชาติ นอกจากนี้แล้วยังมียาวิเศษ ที่จะรักษาและเยียวยาใจคน ฉันขอเรียกว่า  “  ยิ้มคือแม่เหล็กดูดมิตร ” แม่เหล็กดูดสิ่งของที่มีประจุต่างกันและผลักสิ่งที่มีประจุเหมือนกัน ประดุจผู้คนถึงแม้จะต่างกัน ไม่รู้จักกัน เพียงแค่เราส่งยิ้มแห่งมิตรภาพไป ไม่ถึงเสี้ยววินาทีคุณก็จะได้รับรอยยิ้มแบบเดียวกันกลับมา อานุภาพแห่งยิ้มชั่วพริบตานี้อาจนำมาซึ่งมิตรภาพที่ดีงาม ดั่งใจคนหากเราให้ความรักความจริงใจแก่เขา เราก็ย่อมจะได้รับกลับมาเฉกเช่นเดียวกัน ฉันก็ได้แต่หวังว่ายาวิเศษของฉันจะช่วยให้ประเทศไทยสงบสุข
                โบกสะบัด พลิ้วไหว แดง ขาว น้ำเงิน ขาว แดง ภายใต้ธงไตรรงค์ผืนเดียวกัน มีพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเป็นที่พึ่งทางใจเหมือนกัน เราคนไทย ใจรักชาติ  ไม่แบ่งพรรคแบ่งสีแบ่งฝักแบ่งฝ่าย หากคนไทยไม่รักกัน ใครกันเล่าจะมารัก หากคนไทยไม่หวงแหนความเป็นชาติไทย  ใครกันเล่าจะมาหวงแหนแทนเรา...








นางสาว จิราพร โสตแก้ว 
รหัส 55113400266 ตอนเรียน E1 
หลักสูตรการประถมศึกษา คณะครุศาสตร์


Reflective learning log (week 10)

            
       สวัสดีปีม้า ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆ ^^ 

 สวัสดีสัปดาห์แรกของการเรียนปีนี้ เป็นการเรียนที่สนุกสนานมากๆ เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะตลอดทั้งคาบ นอกจากจะมีความสุขในการเรียนแล้ว เราก็ยังได้ความรู้ที่แปลกใหม่มากขึ้นด้วย
สิ่งที่ได้เรียนรู้ในวันนี้ คือ ได้มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องโวหารและภาพพจน์ ทำให้ได้รู้ความหมายของโวหาร ,ประเภทของโวหาร ว่า มีทั้งหมด 5 ประเภท ได้แก่1.บรรยายโวหาร 2.พรรณาโวหาร3.เทศนาโวหาร
4.อุปมาโวหาร5.สาธกโวหาร และสามารถนำคำ 2 คำนี้ไปใช้ได้อย่างถูกต้อง
นอกจากนี้ยังได้รู้ถึงความหมายของภาพพจน์ประเภทของภาพพจน์ ว่ามีทั้งหมด 8 ประเภท เช่น 1.อุปมา 2.อุปลักษณ์ 3.บุคลาธิษฐาน 4.อนุนามมัย 5.อธิพจน์ 6.ปฎิพจน์ 7.สัทพจน์ และ8.ปฎิปุจฉา เป็นต้น
ความรู้ใหม่ที่ได้เรียนรู้ในวันนี้คือ ความแตกต่างระหว่างคำว่าภาพพจน์ กับ ภาพลักษณ์ เช่น
ประโยคที่ว่า ทำหยั่งงี้ได้ไง ภาพพจน์ชั้นเสียหมดเลย !!” เราอาจจะเคยใช้กันอยู่บ่อยๆ แต่แท้จริงแล้วนั้น ประโยคที่ถูกเราต้องใช้ ประโยคที่ ว่า ทำหยั่งงี้ได้ไง ภาพลักษณ์ชั้นเสียหมด!!” เพราะเนื่องจาก คำว่าภาพพจน์นั้นไม่สามารถใช้กับตัวบุคคลได้ ต้องใช้กับงานเขียนเท่านั้น

ข้อเสนอแนะ สำหรับการเรียนในวันนี้ ต้องขอบคุณอาจารย์ที่อาจารย์เข้าใจนักศึกษา ยอมให้มีการยืดหยุ่นในการส่งงาน เพราะงานเขียนบางงานเขียนนั้นต้องใช้เวลา ฮี่ๆๆๆๆๆๆ 





นางสาว จิราพร โสตแก้ว
รหัส 55113400266 ตอนเรียน E1