หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปไวเหมือนโกหก....สัปดาห์นี้ก็เป็นสัปดาห์ที่ 2 กับการเรียนวิชาทักษะการเขียนสำหรับครู ความรู้สึกของการเรียนในวันนี้ รู้สึกว่าเป็นวันที่ขี้เกียจไปเรียนมากๆๆแต่ในขณะเดียวกันก็กลัวว่าจะเข้าเรียนไม่ทันเช็คชื่อ ทั้งรถติด ทั้งปิดถนน โอ้ยยย เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆๆ ชีวิตตั้งอยู่บนความเร่งรีบค่ะ แต่สุดท้ายและท้ายที่สุด จิราพร ก็ไปเข้าห้องทันเช็คชื่อค่ะ เป็นข่าวดีของเช้าวันนี้มากๆๆๆ เอิ๊กๆๆๆ
ตึก ตึก ตึ๊ก....ทันทีที่อาจารย์ก้าวเข้ามาในห้อง จากเสียงที่ดึง อึกกระทึก ครึกโครม ก็เงียบสงัดลงทันที แต่เสียงในใจของดิฉันนี่ซิ่ค่ะ จะใจเต้นทำไม แอบกลัวอาจารย์เล็กน้อยว่าวันนี้อาจารย์จะสอนอะไร เนื้อหาจะยากไหม??
"ภาษา คืออะไร??" เอาแล้วซิ่ค่ะ คำถามแรกของอาจารย์ในชั่วโมงนี้ ที่นำเข้าสู่บทเรียน ดิฉันนั่งหน้าสุด ก็พยายามคิด ตอบมั่วบ้าง เดาบ้าง เพราะจริงๆๆภาษาก็คือสิ่งที่เราพูดกันอยู่ทุกวันแต่เราไม่เคยคิดเลยว่าจริงๆๆแล้วภาษาคืออะไร ภาษามาจากไหน ?
มีผู้ให้ความหมายของภาษาไว้มากมายหลายความหมาย ซึ่งสามารถสรุปได้ว่า
ภาษา มาจากการใช้คำสันสฤต ที่ว่า ภาษ ( อ่านว่า พา-สะ )
โดยเติมสระ า ต่อท้ายเข้าไป ทำให้ได้คำว่า ภาษา
แปลว่า การพูดหรือการใช้ถ้อยคำในการสื่อสาร
นอกจากเราจะได้รู้ถึงความหมายของภาษาแล้ว ยังมีหัวข้ออื่นๆที่ได้เรียนในวันนี้ อาทิเช่น ประเภทของภาษา ,ลักษณะทั่วไปของภาษา และความแตกต่างระหว่างภาษาพูดและภาษาเขียน ดูแต่ละหัวข้อซิ่ค่ะ ดูเป็นเรื่องที่หนัก และเข้าใจยาก อาจารย์อาจารย์กลับสอนได้อย่างสนุกสนาน ทำให้เราอยากเรียน
อาจารย์มักจะมีกิจกรรมที่น่าตื่นเต้นมาให้ทำในชั่วโมงเรียนเสมอ สัปดาห์นี้ก็เช่นกัน
กิจกรรมแรก อาจารย์ให้ถอดความ ขยายความ จากบทประพันธ์ แถมต้องทำแข่งกับเวลา กิจกรรมนี้แอบทำเครียดเล็กน้อย ถอดผิดถอดถูกบ้างงง อ๊ะๆๆๆ ถอดความนะคร้า ไม่ใช่ถอดอย่างอื่น อย่าคิดกันไปไกล 555
กิจกรรมต่อมา อาจารย์ให้ปริ้นใบงานมาจากบ้านค่ะ ถามว่ารู้เรื่องมาก่อนไหม ตอบเลยว่าไม่ ! เป็นโชคดีของจิราพรมากๆๆ ที่มีเพื่อนใจดีบอกให้รู้แจ้งก่อนเข้าห้องเรียน ทำให้ไปถ่ายเอกสารได้ทันท่วงที มีใบงานกับเขาในคาบเรียน (เกือบซวยแล้วไหมหล่ะ -_-")
โดยในใบงาน จะให้เราแก้ภาษาพูดให้เป็นภาษาเขียนอย่างถูกต้อง โดยอาจารย์จะกำหนดคำมาให้เรา เห็นคำตอนแรก โอ้โห มีตั้งเกือบ 50 คำ จะทำได้ไหมนี่ อ่านบางคำก็คิดว่ามันน่าจะถูก แต่แท้จริงเราเป็นยังไงมาดูกันคร้าา ขอยกตัวอย่างคำจากใบงาน เช่น
คำที่ใช้ในภาษาพูด คำที่ใช้ในภาษาเขียน
ครู = ผู้สอน
วัวควาย = โคกระบือ
เริ่ด = เลิศ
เดี้ยง = บาดเจ็บ
เจ๋ง = เยี่ยม
มีหลายคำมากกว่านี้ ที่เราคิดว่า มันถูกแล้ว แต่จริงๆในภาษาเขียนอาจจะไม่ได้ใช้อย่างที่เราเข้าใจก็เป็นได้ หลายคนอาจจะคิดว่าภาษาไทยยาก ดิฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ ไหนจะคำ สันธาน คำกริยา คำวิเศษณ์ คำสรรพนาม เยอะแยะไปหมด
ความรู้ใหม่ที่ได้เรียนวันนี้ สำหรับดิฉันก็คงจะเป็นเรื่อง การแยกประเภทของภาษา
การสื่อสารด้วยวาจา หรือ วจนภาษา
การสื่อสารที่มิใช่วาจา หรือ อวจนภาษา
การสื่อสารด้วยจักษุสัมผัส หรือการมองเห็น
ทำให้เราได้รู้ว่าการสื่อสาร บางครั้งอาจจะไม่ได้มาจากการพูดหรือการเขียนเสมอไป
อาจารย์พยายามจะย้ำกับเราเสมอว่า ถึงแม้เดี๋ยวนี้จะมีคำแปลกๆใหม่ๆที่คนสมัยนี้มานำมาใช้กันมากมาย และหลายคนก็มองว่า เป็นภาษาวิบัติ แต่แท้จริงๆแล้วมันไม่ใช่ภาษาวิบัติ เพราะการนำคำใหม่ๆมาใช้นั้นก็เป็นเพียงแค่ชั่วเวลาหนึ่งเท่านั้น เมื่อเวลาผ่านไปคำคำนั้นก็อาจจะเลือนหายไป....
บอกเลยว่าการเรียนในสัปด่าห์นี้มีทั้งความสนุกสนาน ตื่นเต้นและได้ความรู้ มากๆทำให้เราเรียนไปอย่างไม่ต้องคิดว่าเมื่อไหร่จะหมดเวลา ข้อเสนอแนะ ก็คงจะเป็นเรื่องอยากให้อาจารย์สอนลูกเล่นการเขียนบล็อคที่ดี การตกแต่งบล็อค และเทคนิคการเขียนที่จะเขียนยังไงให้น่าสนใจ ^^
ปล.เมื่อท่านอ่านมาถึงประโยคนี้ ก็ต้องบอกว่า ขอบคุณมากๆค่ะ ที่อ่านจนจบ อาจจะเขียนเยอะไปหน่อยนะคร้าา อย่าเพิ่งเบื่อกันน้าาา มาอ่านกันบ่อยๆนะค่ะ รักคนอ่าน อิอิ
นางสาว จิราพร โสตแก้ว
รหัส 55113400266 ตอนเรียน E1
คณะ ครุศาสตร์ สาขา การประถมศึกษา
วันที่บันทึก 12.พ.ย .56